ارشان و آرتان خان جان هدیه های آسمونی

اواخر آذرماه، تعطیلات ماه محرم بهانه ای بود برای رفتن به بوشهر و استراحت یک هفته ای بابایی. برعکس تهران که هوا سرد و خیلی آلوده است، هوای بوشهر در این موقع سال بسیار خوب و بهاری بود خان جان، تو هم حسابی در طبیعت بازی کردی و لذت بردی با ایلیا کلی در مزرعه آقا جون بازی می کردی اینم جسی سگ پشمالوی عمو نوید. با اینکه خیلی ناز و خوشگله اما نمیدونم چرا من از حیوانات می ترسم و همش فاصله ام را با جسی حفظ می کردم شهر کاکی و مزار سید آغی مقبره سیدین پورفاطمی ارشان و ایلیا قربونت برم وقتی دیدی بابایی و آقاجون دعا می خوانن...

...

چه کارهای جالبی انجام میدی پسرک شیطون بلا. یکروز دیدم رفتی دستکش ظرفشویی را کردی توی پاهات و داری صدای اردک در میاری! و پانیذ هم سریع تقلید کرد! ...

زمانهایی هست که نمی‌خواهی عقربه‌های ساعت حرکت کنند!! نمی‌خواهی روزها به سرعت بگذرند!! و دلت می‌خواهد زمان در لحظه متوقف شود! این است حال روزهای من... دلبندم هر روز و هر لحظه با من است. و این عطر وجودش است که مرا لبریز می‌کند. لبریز از بودن و ماندن، ماندنی با عشق و امید، امیدی زیبا به همراه ترسیم آینده ای پر از موفقیت و شادکامی. این امید را دوست دارم، که باعث زنده ماندنم می‌شود. پسرم، عزیزترینم، به خود می‌بالم که فرزندی چون تو دارم. و از خدای خویش همیشه سپاسگزار ...

اینجا هم خونه جدید پانیذ ایناست که به تازگی خریدن انشاءالله روزهای خوب و خوشی توش داشته باشند ...